از جمله دلایل بیدارى سیاسى امام آن است كه همراه با فرستادن جاسوس به سرزمین دشمن كارى مى كند كه امروزه جنگ روانى نامیده مى شود كه بعضى گمان مى كنند این گونه جنگ ها از نوآورى و ابداعات در عالم سیاست و از ابتكارات رهبران و سیاستمداران عصر حاضر است. صفحات تاریخ پُر است از نمونه هایى از نامه ها و پیام هایى كه امام به گوشه و كنار كشور اسلامى خود نوشته و آنها را تشویق كرده است كه آرا و اذهان عموم را آماده ى پذیرش نظریّات و دستوراتش كنند تا اگر خواست كارى را تثبیت كند و یا آن را تغییر دهد با مشكلى در ارتباط با نظریّات مردم مواجه نشود. هم چنین در كتب تاریخ نمونه هاى بسیارى از شعر شاعران مربوط به امام را مى بینیم كه قصیده هایى در دوران گردش آسیاى جنگ و یا در زمان صلح سروده و به شرح اهداف و تبیین مواضع امام و ادّعاهاى دشمنانشان پرداخته اند و حقیقتى را كه مخالفین به نیرنگ از آن دم زده اند روشن كرده و روح معنویّت را در سربازان دمیده و تذكّرات معنوى به آنان داده اند تا باز دارنده ى كسانى باشد كه از راه باطل رفته و حق او را نادیده گرفته و بر او تجاوز كرده اند.

همان گونه كه امام از اخبار مربوط به دشمن و معرّفى افكار خود و ترویج رفتار و برنامه هاى خود غافل نبود، در عین حال، هیچ گاه از پى گیرى عملكرد استانداران و نمایندگانش در شهرها و استانهاى مختلف نیز غفلت نمى كرد تا از خوش رفتارى آنان دربین مردم و پایبندى آنها نسبت به حدود وظایف و تكالیفشان یقین حاصل كند و بداند كه پا را از محدوده ى سیاست عمومى مرسوم او بیرون نمى گذارند.